คำสองคำที่เรามักพูดถึงกันอยู่เสมอเมื่อมีสงครามเกิดขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อสงครามและการสู้รบได้ยุติลง นั่นก็คือคำว่า “ความพ่ายแพ้” และ “ชัยชนะ” โดยทั่วไปคนส่วนใหญ่จะมองดูผลของสงครามและการต่อสู้แค่เพียงภาพภายนอกหรือเปลือกนอกของมันเท่านั้น แล้วก็จะตัดสินว่าฝ่ายใด “แพ้” และฝ่ายใด “ชนะ”......

แรงบันดาลใจและเป้าหมายหลักของการยืนหยัดต่อสู้ของท่านอิมามฮุเซน (อ.) นั้นมีเพียงอย่างเดียว ส่วนเป้าหมายอื่นๆ ทั้งหมดที่ถูกกล่าวถึงนอกเหนือไปจากมันนั้นอยู่ในฐานะข้อปลีกย่อยที่อยู่ภายใต้เป้าหมายหลักดังกล่าว และนั่นก็คือการพิทักษ์รักษาศาสนาอิสลาม การแผ่ขยายมันออกไปในสังคม และการอธิบายหลักคำสอนต่างๆ ของมันแก่ประชาชน ในความเป็นจริงแล้ว เนื่องจากศาสนาคือสิ่งที่จะมาฉายภาพและปลุกกระตุ้นสัญชาตญาณทางธรรมชาติอันบริสุทธิ์ของมนุษย์

เหตุการณ์แห่งตำบลฮัรเราะฮ์ (วากิอะตุ ฮัรเราะฮ์) เป็นหนึ่งในอาชญากรรมที่ร้ายแรงและป่าเถื่อนที่สุดอีกครั้งหนึ่งที่เกิดขึ้นโดยน้ำมือของบนีอุมัยยะฮ์ ภายหลังจากการสังหารและการเป็นชะฮีดของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ในแผ่นดินกัรบะลา....

ท่านหญิงซัยนับ อัลกุบรอ (อ.) อะกีละฮ์ บนีฮาชิม (สตรีผู้สูงศักดิ์แห่งบนีฮาชิม) ผู้เป็นแบบอย่างของความอดทนและการยืนหยัด ท่านได้รักษาความสัมพันธ์ที่มีต่อพระผู้เป็นเจ้า ผู้เป็นบ่อเกิดแห่งความสงบมั่นไว้ได้อย่างลึกซึ้ง โดยท่านสามารถอดทนอดกลั้นต่อความทุกข์ยากทั้งมวลในตลอดชีวิตของตน....

วันหนึ่งในตลาดของเมืองชาม ท่านอิมามซัยนุ้ลอาบิดีน (อ.) ได้พบกับมินฮาล บินอัมร์ อัฏฏออีย์ ซึ่งเป็นผู้หนึ่งจากชีอะฮ์และผู้ปฏิบัติตามอะฮ์ลุลบัยติ์ (อ.) (นักรายงานบางคนได้กล่าวว่าการพบกันครั้งนี้เกิดขึ้นหลังจากคุฏบะฮ์ (คำปราศรัย) ของท่านอิมามซัยนุ้ลอาบิดีน (อ.) ในมัสยิดดามัสกัส)....

ในวันที่ 13 เดือนมุฮัรรอม ปีฮิจเราะห์ศักราชที่ 61 เมืองกูฟะฮ์ได้เห็นเหตุการณ์ร้ายแรงและสำคัญหลายอย่างในวังของอุบัยดิลลาฮ์ อิบนิซิยาด ในวันนั้น ท่านหญิงซัยนับ (อ.) ได้เปิดโปงโฉมหน้าที่แท้จริงของอิบนุซิยาดให้ทุกคนได้เห็น และบอกเล่าข้อเท็จจริงต่างๆ ที่สำคัญเกี่ยวกับเหตุการณ์อาชูรอในท่ามกลางฝูงชน จากนั้นกองคาราวานของท่านหญิงก็ถูกควบคุมตัวไว้ในคุกของเมืองกูฟะฮ์..