ตัวแทนของรัฐสภาเลบานอนและสมาชิกสำนักการเมืองของขบวนการ "อะมัล" ได้ย้ำว่า ระบอบไซออนิสต์กำลังจะล่มสลายและถูกทำลาย ซึ่งมือที่เหนือกว่าในทุกสถานการณ์นั้นอยู่กับแกนต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์)

     สำนักข่าว Mehr : ระบอบการปกครองของไซออนิสต์กำลังใกล้ครบรอบ 72ปี ของการก่อตั้งของตน หรือเป็นที่รู้จักกันในโลกอาหรับและอิสลามในนาม "Nakba Day" (วันแห่งความหายนะ หรือ วันที่ชาวปาเลสไตน์ถูกไซออนิสต์ขับไล่ออกจากแผ่นดินตัวเองอย่างเป็นทางการ ในวันที่ 15 พฤษภาคม 1948) ซึ่งกำลังเผชิญหน้ากับวิกฤตต่างๆ ทางการเมือง เศรษฐกิจ สุขภาพและการทหาร รวมทั้งวิกฤตทางสังคมมากมาย

     นอกเหนือจากความล้มเหลวในการทำสงครามกับกลุ่มต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์) ทั้งหลายแล้ว ระบอบการปกครองนี้ยังไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จใดๆ ของตนเองเลย ยิ่งไปกว่านั้นด้านภายในประเทศและทางการเมืองก็เกิดความขัดแย้งต่างๆ ในระหว่างกลุ่มการเมืองทั้งหลายถึงขั้นที่ การจัดตั้งคณะรัฐบาลใหม่ของระบอบนี้ต้องเผชิญกับวิกฤตการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในการเลือกตั้งรัฐสภาที่ต้องกระทำอย่างต่อเนื่องหลายรอบ

     ผู้สื่อข่าวของ Mehr ได้สัมภาษณ์ "มุฮัมมัด นัศรุลลอฮ์" สมาชิกรัฐสภาของเลบานอนและสมาชิกสำนักการเมืองของขบวนการ "อะมัล" เกี่ยวกับวันครบรอบการก่อตั้งระบอบไซออนิสต์และสถานการณ์ปัจจุบันของระบอบนี้ ซึ่งมีรายละเอียดดังต่อไปนี้ :

* ในความเห็นของคุณ สถานการณ์ปัจจุบันของระบอบไซออนิสต์ในช่วงใกล้วันครบรอบ 72 ปี ของการก่อตั้งและอนาคตของระบอบการปกครองนี้เป็นอย่างอะไร?

    ในความคิดของผมอิสราเอลกำลังเคลื่อนไปสู่ความพินาศและการเสื่อมสลาย ไม่สามารถที่จะจินตนาการถึงระบอบการปกครองหนึ่งที่กำหนดตัวเองบนดินแดนที่ไม่ได้เป็นของตน และพยายามที่จะสร้างความสามัคคีในหมู่กลุ่มต่างๆ ที่มาจากทั่วโลก ทว่าความสามัคคีดังกล่าวนี้จะเกิดขึ้นได้โดยผ่านอำนาจต่างประเทศเท่านั้น ดังนั้นความอยู่รอดของระบอบการปกครองนี้จึงไม่สามารถจินตนาการได้ และสิ่งนี้เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

     บางทีเหตุผลของการอยู่รอดของระบอบการปกครองนี้มาได้จนถึงขณะนี้ คือความอ่อนแอของฝ่ายตรงข้าม หมายถึงฝ่ายอาหรับซึ่งปฏิเสธหน้าที่ของตนที่จะปลดปล่อยปาเลสไตน์ แต่ชนชาติต่างๆ จะกำหนดมุมมองของตนเกี่ยวกับความจำเป็นที่จะต้องอยู่กับแกนต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์) และแต่ละวันที่ผ่านไปเราจะเห็นความก้าวหน้าที่เพิ่มมากขึ้นของแกนนี้และการลดลงของโอกาสในการอยู่รอดสำหรับระบอบไซออนิสต์

* คุณคิดว่าอะไรคือความท้าทายในปัจจุบันของระบอบไซออนิสต์ทั้งภายในและนอกประเทศ?

     การก่อตั้งระบอบไซออนิสค์ขึ้นในภูมิภาคของเรานั้นมีบทบาทสำคัญในการทำให้โลกอาหรับและอิสลามอ่อนแอลง หลังจากการขับไล่ชาวปาเลสไตน์ออกจากดินแดนนี้ชาวยิไซออนิสต์จากทั่วโลกและด้วยกับสัญชาติต่างๆ ได้ถูกรวบรวมไปยังปาเลสไตน์ ในความเป็นจริงแล้ว เราไม่เห็นความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันทางสังคมในหมู่พวกเขาเลย

     72 ปี หลังจากการก่อตั้ง อิสราเอลกำลังเผชิญกับวิกฤตการณ์ที่สำคัญสองอย่าง : วิกฤติแรก คือการล่มสลายภายในและความไร้อำนาจในการจัดตั้งคณะรัฐมนตรีและมีการจัดการเลือกตั้งอย่างต่อเนื่องหลายครั้ง เทลอาวีฟไม่สามารถปฏิเสธความล้มเหลวในระบบการเมืองของตน ซึ่งจนถึงขณะนี้ยังไม่สามารถทำให้บรรลุความมั่นคงได้ ปัญหานี้ทำให้ระลึกถึงโองการของคัมภีร์อัลกุรอานที่ว่า :

 تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ

 "เจ้าคิดว่าพวกเขารวมกันเป็นปึกแผ่น แต่ (ความจริงแล้ว) หัวใจของพวกเขาแตกแยกกัน นั่นเป็นเพราะว่า พวกเขาคือหมู่ชนที่ไม่ใช้สติปัญญาใคร่ครวญ" (อัลกุรอานบทอัลฮัชร์ โองการที่ 14)

    วิกฤติที่สอง คือการเพิ่มขึ้นและการเสริมสร้างความเข้มแข็งของการต่อต้านต่างๆ ที่มีต่อการดำรงอยู่ของระบอบไซออนิสต์ในภูมิภาคและโลก และในความเป็นจริงแล้วนั่นก็คือแกนต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์) จากเตหะรานไปจนถึงปาเลสไตน์ การต่อต้านชาวปาเลสไตน์นับเป็นหัวหอกของการต่อสู้เพื่อการปลดปล่อยปาเลสไตน์อย่างสมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกรณีทฤษฎี "กองทัพที่อยู่ยงคงกระพัน (ไม่มีวันพ่ายแพ้)" ของอิสราเอลซึ่งได้ทอดเงาปกคลุมอยู่เหนือวัฒนธรรมของโลกอาหรับมาเป็นเวลานานนั้นได้ถูกทำลายลงอย่างสิ้นเชิง นี่คือความสำเร็จที่เกิดขึ้นโดยมือของกองกำลังต่อต้าน (ฮิซบุลลอฮ์) ของเลบานอน และความพ่ายแพ้อย่างต่อเนื่องที่พวกเขาได้ทำให้เกิดขึ้นกับศัตรูไซออนิสต์ในปี 1982, 2000 และ 2006

     สถานการณ์ในปัจจุบันของผู้อยู่อาศัยในฉนวนกาซาแสดงให้เห็นถึงระดับของการยืนหยัดต่อต้านและการไม่ยอมแพ้ของพวกเขาต่อศัตรูไซออนิสต์ นี่หมายความว่านโยบายการใช้ความรุนแรงของอิสราเอลได้ล้มเหลว และความเข้มแข็งทางการเมืองและการทหารของฝ่ายต่อต้านชาวปาเลสไตน์ที่เพิ่มขึ้นนั้น บ่งชี้ถึงอนาคตที่สดใสที่เป็นคุณต่ออุดมคติของชาวปาเลสไตน์ในการต่อสู้นี้

* คุณคิดว่าวิกฤติการเมืองในขณะนี้ของระบอบไซออนิสต์มีความรุนแรงเพียงใด?

    วิกฤตการณ์ทางการเมืองในขณะนี้ของระบอบไซออนิสต์สะท้อนให้เห็นถึงความลึกของความขัดแย้งระหว่างพรรคต่างๆ และบุคลสำคัญทั้งหลายของระบอบนี้ ซึ่งแสดงให้เห็นชัดเจนถึงการดำเนินการฝ่ายเดียวและการยึดความเห็นของตนเป็นหลัก โดยไม่คำนึงถึงฝ่ายอื่นในการจัดการวิกฤติต่างๆ นอกจากนี้ชาวอิสราเอลนั้นไม่ได้มีความเป็นหนึ่งเดียวกันและประกอบขึ้นจากคนหลายสัญชาติ

    กลุ่มการเมืองต่างๆ ในระบอบนี้ได้หยุดชีวิตทางการเมืองของตนมาเป็นเวลาหนึ่งปีเต็ม แม้อิสราเอลจะมีปัญหาความท้าทายต่างๆ นับไม่ถัวน ความท้าทายต่างๆ ซึ่งที่สำคัญที่สุดของมันก็คือความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นมากขึ้นของแกนต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์)

    แกนต่อต้านนี้ไม่ได้จำกัดเฉพาะในเลบานอนและปาเลสไตน์เพียงเท่านั้น แต่ทว่าชนชาติอาหรับทั้งหลายกำลังพยายามเปิดทางเบื้องหน้าของตนเพื่อสนับสนุนการยืนหยัดต่อต้านศัตรูไซออนิสต์ ในอนาคตระบอบไซออนิสต์จะได้เห็นการล่มสลายของรากฐานทางการเมืองและสังคมของตนมากยิ่งขึ้น

* คุณประเมินบทบาทของอังกฤษและสหรัฐอเมริกาในการสนับสนุนการจัดตั้งระบอบไซออนิสต์ได้อย่างไร?

     บทบาทของสหรัฐอเมริกาและอังกฤษในความเป็นจริงแล้วเป็นบทบาทเดียวกัน แต่อยู่ในสองช่วงเวลา ช่วงเวลาแรกอังกฤษและหลังจากนั้นสหรัฐอเมริกาเป็นผู้เล่นบทบาทเหล่านี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสหรัฐอเมริกาหลังสงครามโลกครั้งที่สองได้อ้างความเป็นผู้นำของโลก

     วันนี้สหรัฐอเมริกากำลังพยายามทำให้โครงการของอังกฤษสมบูรณ์และถือว่าตนเองมีหน้าที่ให้หลักประกันความปลอดภัยแก่ระบอบไซออนิสต์ เนื่องจากระบอบนี้คือผู้สนองตอบผลประโยชน์เชิงกลยุทธ์ของสหรัฐอเมริกาและประเทศตะวันตกในโลกอาหรับและอิสลาม

     ด้วยเหตุผลดังกล่าวนี้ สหรัฐอเมริกาจึงกำหนดให้การสนับสนุนเทลอาวีฟเป็นหนึ่งในภารกิจจำเป็นอันดับต้นๆ ของตนในด้านการเมือง การทหารและเศรษฐกิจ ระบอบไซออนิสต์ได้รับความช่วยเหลือจากสหรัฐฯ มากที่สุดในทุกด้าน และในระหว่างสงครามต่างๆ ของระบอบนี้กับโลกอาหรับรวมถึงสงครามในปี 2006 สหรัฐอเมริกาด้วยความช่วยเหลือจากอังกฤษได้สร้างสะพานทางอากาศเพื่อส่งอาวุธ (ขีปนาวุธขั้นสูงและสมาร์ท) ไปยังมัน

* คุณมองว่าอำนาจการป้องปรามของระบอบไซออนิสต์ที่มีต่อแกนต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์) เป็นอย่างไรและค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่ระบอบการปกครองนี้ได้ใช้จ่ายไปเพื่อการปกป้องตัวเองอย่างเช่นการซื้อระบบโดมเหล็ก (Iron Dome) มีประสิทธิภาพหรือไม่?

    ผลลัพธ์ในทางปฏิบัติของการทำสงครามกับเลบานอนและฉนวนกาซามีคำตอบที่ชัดเจนอย่างสมบูรณ์สำหรับความล้มเหลวของระบบโดมเหล็กในการเผชิญหน้ากับขีปนาวุธต่างๆ ของกลุ่มต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์) ผู้เชี่ยวชาญหลายคนได้ตั้งคำถามมากมายเกี่ยวกับประโยชน์ของระบบโดมเหล็กนี้ ในขณะที่กลุ่มต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์) ของเลบานอนและปาเลสไตน์สามารถยิงขีปนาวุธนับพันลูกไปถึงยังเมืองฮะเดราและอฟูล่าได้ ตัวอย่างเช่นขีปนาวุธต่างๆ ที่ถูกยิงไปจากเลบานอน

    ขีปนาวุธได้โจมตีลงเป้าหมายต่างๆ ของตนในระยะทางที่ยาวไกลอย่างถูกต้องแม่นยำและปลอดภัย เรามั่นใจว่ากระบวนการความขัดแย้งทางทหารในอนาคตที่จะมีขึ้นนั้นจะเป็นประโยชน์ต่อกลุ่มต่อต้าน (มุกอวะมะฮ์) เนื่องจากกลุ่มต่อต้านไม่ใช่แค่เพียงเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับกำลังทหารของตนทุกปี แต่ทว่าทุกวันที่พวกเขาเสริมสร้างความแข็งแกร่งให้กับกำลังทหารของตนเพื่อเผชิญหน้ากับอิสราเอล

ที่มา : สำนักข่าว Mehr

ศูนย์สารสนเทศอิสลาม สถาบันส่งเสริมการศึกษาและวิจัยเกี่ยวกับอิสลาม