นอกเหนือจากเป้าหมายร่วมกันของขบวนการอาชูรอกับการยืนหยัดต่อสู้ของอิมามมะฮ์ดี (อ.) ในช่วงเวลาการปกครองโลกของท่าน (อ.) เมล็ดพันธุ์และต้นอ่อนที่ปลูกไว้ในเหตุการณ์การยืนหยัดต่อสู้แห่งกัรบาลาก็จะผลิดอกออกผล และโลกก็จะเต็มไปด้วยความยุติธรรมและความสงบสุขด้วยความจำเริญของมัน

       แม้ว่าอาชูรอของท่าน ดูภาพภายนอกได้จบลงด้วยการเป็นชะฮีด (มรณะสักขี) ของท่านอิมามฮุเซน (อ.) และบรรดาสหายผู้ช่วยเหลือของท่าน แต่เป้าหมายของการยืนหยัดต่อสู้ครั้งนี้ไม่ได้จำกัดอยู่ที่กัรบาลาในปี ฮ.ศ.61  ทว่า การยืนหยัดต่อสู้ครั้งนี้ได้ชี้นำการตื่นตัวและขบวนการเคลื่อนไหวต่อต้านการกดขี่มาโดยตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมาและจะยังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป

        ตามการชี้ชัดของริวายะฮ์ (คำรายงาน) ทั้งหลาย เป้าหมายเหล่านี้จะถูกทำให้เป็นจริงได้อย่างสมบูรณ์พร้อมกับการปรากฏตัวของอิมามมะฮ์ดี (อ.) ในรัฐบาลอันจำเริญ (เดาละตุลกะรีมะฮ์) ของท่าน

        จำเป็นต้องตระหนักว่า ท่านอิมามฮุเซน (อ.) ได้ยืนหยัดขึ้นต่อสู้โดยมีเป้าหมายเพื่อฟื้นฟูบทบัญญัติ (อะห์กาม) คัมภีร์อัลกุรอานและแบบฉบับ (ซุนนะฮ์) ของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) และเพื่อทำลายอุตริกรรม (บิดอะฮ์) ทั้งหลายที่ถูกสร้างขึ้นในศาสนา อันเป็นผลมาจากการปกครองของบนีอุมัยยะฮ์และระหว่างทางจากมะดีนะฮ์ไปยังกัรบะลาอ์ ท่านชี้ให้เห็นถึงแรงจูงใจในการยืนหยัดต่อสู้ของท่านว่า :

إِنّی لَمْ أَخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً، إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّه جَدّی، أُریدُ أنْ آَمُرَ بالمَعروفِ و أنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرُ بِسیرَه جَدّی و أبی محمد (ص) و سیره ابی علی بن ابی‌طالب (ع)

"แท้จริงฉันมิได้ยืนหยัดขึ้นด้วยความอวดดีและความทะนง และมิได้ (ยืนหยัดขึ้น) ในสภาพของผู้ก่อความเสียหายและก่อการอธรรม แต่แท้จริงแล้วฉันได้ยืนหยัดขึ้นเพื่อแสวงหาการปรับปรุงในหมู่ประชาชาติของตาของฉัน ฉันปรารถนาที่จะกำชับความดีและห้ามปรามความชั่ว และฉัน (ปรารถนาที่) จะเดินตามแนวทางของตาของฉันและของบิดาของฉัน คืออะลี บินอบีฏอลิบ" (1)

       จากภาพรวมของคำพูดต่าง ๆ ของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ในลักษณะนี้ ชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนถึงเป้าหมายอันสูงส่งของขบวนการอาชูรอของท่าน ซึ่งได้แก่ การฟื้นฟู (อิห์ยาอ์) คัมภีร์อัลกุรอาน การฟื้นฟูแบบฉบับ (ซุนนะฮ์) ของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) และวิถีชีวิตของท่านอิมามอะลี (อ.) การทำลายความเบี่ยงเบน การทำให้สัจธรรมดำรงขึ้น การนำอำนาจการปกครองกลับมาอยู่ในมือของผู้ที่ดำรงตนอยู่บนสัจธรรม การล้มล้างอำนาจการปกครองเผด็จการของบรรดาผู้กดขี่ การใดำรงความยุติธรรมและความเที่ยงธรรมในด้านสังคมและเศรษฐกิจ ฯลฯ

       ในอีกด้านหนึ่ง เมื่อเราได้ทำการตรวจสอบดูเป้าหมายต่าง ๆ ของการยืนหยัดต่อสู้ของท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.) ผู้ปลดปล่อยมนุษยชาติ (มุนญี อัลอาลัม) และคุณลักษณะของรัฐบาลโลกของท่าน เราก็จะเห็นเป้าหมายและแรงจูงใจเดียวกันนี้ แม้สำนวนต่างๆ ของคำพูดก็คล้ายคลึงกันกับสำนวนคำพูดที่ถูกนำมาใช้เกี่ยวกับขบวนการต่อสู้ของท่านอิมามฮุเซน (อ.)

      ท่านอิมามอะลี อิบนิอบีฏอลิบ (อ.) ได้กล่าวในการอธิบายแนวทางของรัฐบาลของท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.) ว่า :

يَعْطِفُ الهَوى علَى الهُدى إذا عَطَفوا الهُدى علَى الهَوى ، و يَعْطِفُ الرّأْيَ علَى القرآنِ إذا عَطَفوا القرآنَ علَى الرّأْي ···  ، فَيُريكُمْ كيفَ عَدْلُ السِّيرةِ ، و يُحْيي مَيّتَ الكِتابِ و السُّنَّةِ

 "เขา (อิมามมะห์ดี (อ.)) จะทำให้อารมณ์ฝ่ายต่ำ (กลับมา) ตามทางนำ ในช่วงเวลาที่ทางนำตามหลังอารมณ์ฝ่ายต่ำ และเขาจะทำให้ทัศนะความเห็น (ของผู้คน) ตามหลังอัลกุรอานในช่วงเวลาที่อัลกุรอานตามหลังทัศนะความเห็น (ของผู้คน) ... เขาจะแสดงให้พวกท่านเห็นถึงวิธีการประพฤติตนตามแนวทางของความยุติธรรม และเขาจะฟื้นฟู (คำสอนของ) อัลกุรอานและซุนนะฮ์ (แบบฉบับ) ของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) ที่ถูกลืม" (2)

       มีรายงานจากท่านอิมามซอดิก (อ.) ซึ่งกล่าวว่า :

إِذَا قَامَ القَائِمُ (عليه السلام) دَعَا النَّاسَ إِلَى الإسلام جَدِيداً، وَهَدَاهُمْ إِلَى أَمْرٍ قَدْ دُثِرَ فَضَلَّ عَنْهُ الجُمْهُورُ، وَإِنَّما سُمِّيَ القَائِمُ مَهْدِيّاً لِأَنَّهُ يَهْدِي إِلَى أَمْرٍ مَضْلُولٍ عَنْهُ، وَسُمِّيَ بِالقَائِمِ لِقِيَامِهِ بِالحَقِّ

"เมื่อกออิม (อ.) ยืนหยัดขึ้น เขาเชิญชวนผู้คนสู่อิสลามอีกครั้ง และจะชี้นำพวกเขาไปสู่สิ่งที่หายไป และประชาชนทั่วไปได้หลงทางออกไปจากมัน และแท้จริงที่กออิมได้ถูกเรียกว่า มะฮ์ดี นั้น ก็เนื่องจากว่า เขาจะชี้นำไปสู่สิ่งที่สูญหาย (และถูกลืม) และเขาถูกเรียกว่า กออิม เนื่องจากการยืนหยัดขึ้นของเขาเพื่อดำรงสัจธรรม" (3)

       นอกจากนี้ ยังมีรายงานจากท่านอิมามบากิร (อ.) ซึ่งกล่าวว่า :

إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ، دَعَا النَّاسَ إِلَى أَمْرٍ جَدِيدٍ، كَمَا دَعَا إِلَيْهِ رَسُولُ الله (صَلَّى اللهُ عليهِ وآله) وَإِنَّ الإِسْلام بَدَأَ غَرِيباً، وَسَيَعُودُ غَرِيباً كَمَا بَدَأَ، فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ

 "แท้จริงเมื่อกออิมของเรายืนหยัดขึ้น เขาจะเชิญชวนผู้คนไปสู่สิ่งใหม่ เหมือนกับที่ท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) ได้เชิญชวน และแท้จริงอิสลามได้เริ่มต้นอย่างคนแปลกหน้าและในไม่ช้ามันจะกลับมาอย่างคนแปลกหน้า เช่นเดียวกับที่มันเริ่มต้น ดังนั้นความโชคดีจงมีแด่คนแปลกหน้า" (4)

       ทั้งท่านอิมามฮุเซน (อ.) และท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.) เป็นนักปฏิรูปที่ยิ่งใหญ่ ท่านซัยยิดุชชุฮะดาอ์ (อ.) กล่าวว่า :

إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِصْلاحِ فى أُمَّةِ جَدّى

"ฉันยืนหยัดขึ้นเพื่อแสวงหาการปฏิรูปในหมู่ประชาชาติของตาของฉัน"

       เกี่ยวกับท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.) ก็มีกล่าวถึงในริวายะฮ์ (คำรายงาน) ต่างๆ เช่นกันว่า :

أن يُصلِحَ اُمَّةً بَعدَ فَسادِها

"พระผู้เป็นเจ้าจะทรงแก้ไขปรับปรุงประชาชาตินี้ (ด้วยสื่อมะฮ์ดี (อ.)) หลังจากความเสื่อมทรามของมัน" (5)

      บทสรุปก็คือว่า นอกเหนือจากเป้าหมายร่วมกันของขบวนการอาชูรอกับการยืนหยัดต่อสู้ของอิมามมะฮ์ดี (อ.) ในช่วงเวลาการปกครองโลกของท่าน (อ.) แล้ว เมล็ดพันธุ์และต้นอ่อนที่ปลูกไว้ในเหตุการณ์การยืนหยัดต่อสู้แห่งกัรบาลาก็จะออกดอกออกผล และโลกก็จะเต็มไปด้วยความยุติธรรมและความสงบสุขด้วยความจำเริญของมัน และเป้าหมายทั้งหมดของปวงศาสดาแห่งพระเจ้า (อ.) นับจากศาสดาอาดัม (อ.) ไปจนถึงศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) ก็จะบรรลุผล และมนุษยชาติก็จะได้ลิ้มรสรสชาติที่แท้จริงของสันติภาพ ความสงบสุข และความผาสุกไพบูลย์

แหล่งอ้างอิง

(1) บิฮารุลอันวาร, เล่มที่ 44, หน้าที่ 329

(2) บิฮารุ้ลอันวาร, เล่ม 52, หน้า 280; นะฮ์ญุลบะลาเฆาะฮ์, ซุบฮี ซอและห์, หน้า 195

(3) มิกยาลุลมะการิม, เล่ม 1, หน้า 101

(4) มิกยาลุลมะการิม, เล่ม 1, หน้า 102

(5) บิฮารุลอันวาร, เล่มที่ 51, หน้าที่ 83

บทความ : เชคมุฮัมมัดนะอีม ประดับญาติ

ศูนย์สารสนเทศอิสลาม สถาบันส่งเสริมการศึกษาและวิจัยเกี่ยวกับอิสลาม