มนุษย์มักจะมองหาวิธีที่จะเพิ่มพูนปัจจัยยังชีพ (ริษกี) ของตนเองเสมอ นอกเหนือจากความพยายามต่างๆ ทางด้านวัตถุและกายภาพแล้ว การใช้ประโยชน์จากวิธีการต่างๆ ทางด้านจิตวิญญาณ อย่างเช่น การวิงวอนขอ (ดุอาอ์) และการรำลึก (ซิกร์) ถึงพระผู้เป็นเจ้า ก็เป็นการกระทำที่กระทำกันอย่างแพร่หลายโดยทั่วไป

     จำเป็นต้องถือว่า วิธีที่ดีที่สุดในการเพิ่มพูนปัจจัยยังชีพ (ริษกี) นั้น คือการแก้ไขปรับปรุงความสัมพันธ์ของบ่าว (อับด์) ที่มีต่อพระผู้เป็นเจ้า (มะอ์บูด) พระผู้เป็นเจ้าผู้ซึ่งการจัดสรรปัจจัยยังชีพ (ริษกี) ของผู้คนทั้งหลายนั้นอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ และคัมภีร์อัลกุรอานได้แนะนำให้รู้ว่าความคับแคบในปัจจัยยังชีพ (ริษกี) และความคับแค้นในการดำเนินชีวิตของมนุษย์นั้น เกิดจากการที่บ่าวได้แยกตัวออกห่างจากพระผู้เป็นเจ้า โดยกล่าวว่า :

وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا

“และผู้ใดที่หันห่างออกจากการรำลึกถึงข้า ดังนั้นแท้จริงแล้วเขาจะมีชีวิตความเป็นอยู่ที่คับแคบ (และยากลำบาก)” (1)

     หนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างบ่าว (อับด์) และพระผู้เป็นเจ้า (มะอ์บูด) ก็คือในเดือนรอมฎอน เดือนซึ่งท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) ได้กล่าวว่า :

وَ هُوَ شَهْرٌ يَزِيدُ اللَّهُ فِي رِزْقِ الْمُؤْمِنِ فِيه

“มันคือเดือนที่อัลลอฮ์จะทรงเพิ่มพูนปัจจัยการดำรงชีวิตให้กับผู้ศรัทธาในเดือนนี้" (2)

     บุคคลที่ใช้ชีวิตในเดือนนี้ผ่านไปอย่างเกียจคร้าน และไม่ปฏิบัติหน้าที่บังคับทางศาสนา (วาญิบาต) ของตนในเดือนนี้ แล้วเขาจะคาดหวังการเพิ่มพูนปัจจัยยังชีพ (ริษกี) ของตนจากพระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไร?!

แหล่งอ้างอิง :

(1) อัลกุรอานบทฏอฮา โองการที่ 124

(2) อัลกาฟี, เชคกุลัยนี, เล่มที่ 4, หน้าที่ 66

บทความโดย : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ

ศูนย์สารสนเทศอิสลาม สถาบันส่งเสริมการศึกษาและวิจัยเกี่ยวกับอิสลาม