เชคมุฟีด (ร.ฮ.) ได้บันทึกสาส์นที่ทรงคุณค่าของท่านอิมามริฎอ (อ.) ไว้ในหนังสือ “อัลอิคติศ๊อร” ของตนว่า ท่านอิมามริฎอ (อ.) ได้ส่งสาส์นนี้ถึงชาวชีอะฮ์และบรรดาผู้ที่รักอะฮ์ลุลบัยติ์ (อ.) ทั้งมวล เนื้อความของจดหมาย :

ด้วยพระนามของฮัลลอฮ์ผู้ทรงเมตตายิ่ง ผู้ทรงเมตตาเสมอ

    “โอ้อับดุลอะซีม! จงนำสลามของฉันไปยังหมู่มิตร (ผู้ปฏิบัติตาม) ของฉัน และจงบอกแก่พวกเขาว่า พวกเขาจะต้องไม่เปิดทางให้ชัยฏอน (มารร้าย) เข้ามาครอบงำจิตใจของพวกเขา และจงกำชับพวกเขาให้มีความสัจจริงในคำพูดและการปฏิบัติตามความไว้วางใจ

     และจงกำชับพวกเขาให้นิ่งเงียบและละทิ้งการโต้เถียงในสิ่งที่ไม่ก่อให้เกิดคุณประโยชน์ใดๆ แก่พวกเขา และจงหันหน้าเข้าหากัน และจงไปมาหาสู่กัน เพราะแท้จริงสิ่งนั้นจะเป็นสื่อนำไปสู่ความรักและความใกล้ชิดต่อฉัน

  และพวกเขาจะต้องไม่ทำให้ตัวของพวกเขาหมกมุ่นอยู่กับการทำลายเกียรติ และการสร้างความเป็นศัตรูต่อกันและกัน เพราะแท้จริงฉันได้ให้คำมั่นสัญญากับตัวฉันเองว่า ผู้ใดก็ตามที่ได้กระทำเช่นนั้นและได้ทำให้หมู่มิตรคนใดของฉันโกรธ ฉันจะวิงวอนขอต่ออัลลอฮ์ให้ลงโทษเขาอย่างรุนแรงยิ่งในโลกนี้และเขาจะเป็นส่วนหนึ่งจากบรรดาผู้ขาดทุนในปรโลก

   และเจ้าจงแนะนำพวกเขาให้รู้ว่า แท้จริงอัลลอฮ์จะทรงอภัยโทษแก่ผู้ประพฤติดีในหมู่พวกเขา และพระองค์จะทรงไม่ถือโทษคนประพฤติชั่วในหมู่พวกเขา ยกเว้นผู้ที่ตั้งภาคีต่อพระองค์ หรือทำร้ายหมู่มิตรคนใดของฉัน หรือซ่อนการคิดร้ายต่อเขา แท้จริงอัลลอฮ์จะไม่ทรงอภัยโทษแก่เขา จนกว่าเขาจะหันออกจากพฤติกรรมเหล่านั้น

  ดังนั้นหากพวกเขาหันออกจากพฤติกรรมและเจตนาดังกล่าว พระองค์ก็จะทรงอภัยโทษให้แก้เขา มิเช่นนั้นแล้วจิตวิญญาณของความศรัทธา (อีหม่าน) จะถูกถอนออกไปจากหัวใจของเขา และเขาจะออกไปจากวิลายะฮ์ (อำนาจปกครอง) ของฉัน และเขาจะไม่มีโชคผลใดๆ ในวิลายะฮ์ของเรา และฉันขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮ์จากสิ่งนั้น”

ตัวบทฮะดีษ :

بسم الله الرحمن الرحیم

یا عبدالعظیم!

أبلغْ عنّی أولیائی السلامَ وقل لهم: أن لا یجعلوا للشیطان على أنفسهم سبیلاً، ومُرْهم بالصدق فی الحدیث وأداء الأمانة، ومُرْهم بالسکوت وترک الجدال فیما لا یَعْنیهم، وإقبالِ بعضهم على بعض والمُزاوَرة، فإنّ ذلک قربة إلیّ. ولا یشغلوا أنفسهم بتمزیق بعضهم بعضاً، فإنّی آلیتُ على نفسی أنّه مَن فعل ذلک وأسخط ولیّاً من أولیائی دعوتُ الله لِیعذّبه فی الدنیا أشدّ العذاب، وکان فی الآخرة من الخاسرین. وعرِّفْهم أنّ الله قد غفر لمحسنهم، وتجاوز عن مسیئهم، إلاّ مَن أشرک به أو آذى ولیّاً من أولیائی أو أضمر له سوءً، فإنّ الله لا یغفر له حتّى یرجع عنه، فإنْ رجع وإلاّ نُزع رُوح الإیمان عن قلبه، وخرج عن ولایتی، ولم یکن له نصیب فی ولایتنا، وأعوذ بالله من ذلک.

ที่มา : หนังสือ “อัลอิคติศ๊อร” เชคมุฟีด, หน้าที่ 204

บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ

ศูนย์สารสนเทศอิสลาม สถาบันส่งเสริมการศึกษาและวิจัยเกี่ยวกับอิสลาม